συμπερινοστώ

-έω, Α

1. γυρίζω εδώ και εκεί μαζί με άλλον

2. ακολουθούμαι κατά την κίνησή μου από κάποιον («συμπερινοστεῑ τῇ σκιᾷ ἡ γῆ», Κλεομήδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + περινοστῶ «γυρίζω εδώ κι εκεί»].